.jpg)
Emma (1997) uit Heemskerk ging na haar studie vrijwel meteen bij Tata Steel aan de slag. Als Technisch trainee duikt zij in verschillende projecten, steeds bij een ander deel van het staalbedrijf.
Dat sprak mij eigenlijk meteen aan, verder leren en concrete en uiteenlopende opdrachten uitvoeren. Het bedrijf kende ik al wel, mijn zus zit alweer bijna 10 jaar bij Tata Steel en mijn vader heeft hier bijna 50 jaar(!) gewerkt.
Mijn hart ligt bij de bètavakken en ik heb ook een tijdje geëxperimenteerd met het maken van huidverzorgingsproducten. Zo kwam ik op mijn keuze voor Scheikunde. Daarna ben bij Tata Steel begonnen omdat ik milieu en duurzaamheid belangrijk vind. Ik vind het interessant om processen te verbeteren. Dit is naast een aantal praktische redenen natuurlijk, zoals de kansen die je hier krijgt om erachter te komen wat je leuk vindt en waar je echt goed in bent.
Voor mij is het belangrijk dat het werk dat ik doe nuttig is, voor de mens en voor de omgeving. Als je binnen de grote industrie verbeteringen realiseert, draagt dat bij aan een betere wereld. Daar is ook staal voor nodig dat we steeds duurzamer moeten produceren. Min of meer toevallig ben ik begonnen aan de ‘productkant’. Voor ieder soort staal hebben we een ‘recept’ wat heel nauw luistert. Die kant sluit wel heel goed aan op wat ik leuk vind.
Het bevalt me hier meer dan goed. Het enige wat wel eens lastig is, zijn negatieve geluiden. Toch ben ik ervan overtuigd dat we samen voor verandering kunnen zorgen en ik vind het fijn om bij oplossingen betrokken te zijn. Misschien dat ik verder in mijn traineeship ook nog wat meer ga optrekken met de collega’s binnen Sustainability voor de projecten Groen staal en waterstof.
Het is leuk om je helemaal te kunnen verdiepen, te puzzelen hoe iets in elkaar zit. Misschien kom ik nog wel terecht bij R&D of word ik technoloog bij een werkeenheid. Meer kennis en ervaring opdoen is sowieso goed. Bijvoorbeeld bij de Verzinklijnen. We hebben ook fabrieken die het staal uit IJmuiden verwerken, dan sta je nog dichter bij de eindverbruikers. Zoals fabrikanten die elektrisch staal nodig hebben, een heel hoogwaardig materiaal, fascinerend om meer over te ontdekken.
Als extra ben ik actief in een Green Team waarin we met verschillende collega’s een specifieke verbetering oppakken. Zo proberen we, ieder vanuit z’n eigen expertise, op gas te besparen met allerlei isolerende maatregelen, in dit geval bijvoorbeeld bij grote hallen waarin we staal opslaan.
Kortom, je hier vervelen is onmogelijk. In een paar jaar heb je nog maar een deel van het bedrijf van binnenuit gezien. Ik doe het stapje voor stapje en blijf hier graag werken. Misschien niet 50 jaar, alhoewel, je weet maar nooit.
